Zowel vanuit opvoedkundig standpunt naar mijn kinderen toe als in mijn professionele leven als kinesiste waarbij ik gewerkt heb met volwassen in revalidatie, kinderen met leerstoornissen, zwangere en pasbevallen vrouwen en nu met ouderen, geloof ik sterk in de eigen krachten van de mens. De natuur heeft ons veel gegeven, wat we in onze huidige maatschappij vaak uit het oog verloren zijn. Wanneer we kijken naar de mens die we voor ons hebben en ingaan op zijn behoeftes, creëren we de beste situatie voor deze persoon en zijn omgeving.
Dit vertaalt zich in alle levensfasen. Door baby’s en kleine kinderen te dragen en te voeden op verzoek, waarbij we hen ruimte geven om dingen zelf te doen, krijgen we gelukkige baby’s die een stevige basis hebben om later zelfstandig de wereld te verkennen. In latere fase kunnen we jongeren ondersteunen in hun keuze, we laten vrij, maar bieden de nodige houvast als raadgever en leidraad. Ook in de laatste fase van het leven blijft deze visie belangrijk. Het valt op dat eens een bepaalde leeftijd bereikt wordt, of een opname in een instelling nodig is, veel zaken automatisch terug overgenomen worden van ouderen. Door hen te respecteren, ondersteunen en begeleiden zodat zij zo lang mogelijk hun zelfstandigheid kunnen behouden, krijgen we gelukkigere ouderen, die zich in het – vaak al emotionele en lichamelijke – moeilijke proces van verouderen gedragen en geborgen voelen.
Innofix werd in 2015 geboren vanuit het demonstratieproject ‘een fixatievrij woonzorgcentrum’. Door dit project kon ik 2 jaar lang aan de slag om resultaten van studies, voorbeelden uit de praktijk en adviezen van expertisecentra toe te passen in het woonzorgcentrum waar ik toen werkzaam was als kinesitherapeut. Het project werd opgezet vanuit het idee dat mensen fixeren tegenstrijdig is aan het gedachtengoed om hen zo mobiel en zelfstandig mogelijk te houden, aangezien inactiviteit lichaam en geest verarmt. Sindsdien geeft Innofix opleidingen over fixatie, maar ook over aanverwante thema’s zoals honden in de zorg en zit-TaiChi, die beiden ook zorgen voor stimulatie van beweging en brein.
Vanaf 2020 neem ik echter nog 2 uitdagingen mee op mijn pad: – Sinds maart 2019 ben ik gestart met het opleiden van mijn hond Porto tot therapiehond. Na een opleiding van 2 jaar was zij klaar om in het werkveld te beginnen. Porto is opgeleid om te werken met ouderen en als leeshond voor kinderen.
In december 2019 volgde ik de opleiding tot Bewegen Op Verwijzing coach bij het Vlaams Instituut Gezond Leven. Hierbij begeleid ik iedereen die niet vanzelf tot voldoende bewegen komt. Bewegen is belangrijk, en hoeft niet steeds veel inspanning te vragen. Ondertussen blijven lichaam en geest in form… Heb je graag info? Contacteer me gerust !